Η ασφαλής διακοπή των αντικαταθλιπτικών είναι σημαντική διαδικασία για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Πολλές είναι και θα είναι σε διαδικασία να διακόψουν την αντικαταθλιπτική θεραπεία. Συνοψίζοντας τις οδηγίες NICE και NHS, το Royal College of Psychiatrists συμβουλεύει τους ασθενείς «Συνήθως, δεν χρειάζεται να παίρνετε αντικαταθλιπτικά για περισσότερο από 6 έως 12 μήνες». (NICE, 2022; Royal College of Psychiatrists, 2020).
Παρατηρώντας ότι «ένα μεγάλο ποσοστό των ασθενών στους οποίους συνταγογραφήθηκαν αντικαταθλιπτικά δεν έχουν διάγνωση κατάθλιψης», μια μελέτη που αναλύει στατιστικά στοιχεία του NHS 1995-2011 διαπίστωσε ότι σχεδόν το ένα τέταρτο των συνταγογραφούμενων αντικαταθλιπτικών τα έπαιρνε για περισσότερο από ένα χρόνο, με τα 2/3 από τους μακροχρόνιους χρήστες να τα λαμβάνουν περισσότερο από 2 χρόνια (Mars et al., 2017). Όπως είναι οι τάσεις συνταγογράφησης αντικαταθλιπτικών, αυτές οι αναλογίες πιθανότατα έχουν αυξηθεί (Public Health England et al., 2019).
Σε γενικές γραμμές, οι ασθενείς καλούνται να ζητήσουν συμβουλές από τους γιατρούς τους σχετικά με την απόσυρση της αντικαταθλιπτικής αγωγής τους. Μπορεί να τους ζητηθεί να τα μειώσουν μέσα σε μερικές εβδομάδες, με μια οδηγία του τύπου «μειώστε τη δόση στο μισό για μια εβδομάδα, μειώστε τη στο μισό για άλλη μια εβδομάδα και μετά σταματήστε» (Guy et al., 2020). Ή, μάλλον ατυχώς, οι θεράποντες μπορεί να προτείνουν στους ασθενείς να παραλείψουν τις δόσεις (Framer, 2021· Wilson, 2017), αν και είναι γνωστό εδώ και καιρό ότι η διαδικασία αυτή προκαλεί συμπτώματα στέρησης (NICE, 2022).
Ωστόσο, συστηματικές ανασκοπήσεις τέτοιων συμβατικών τρόπων διακοπής των αντικαταθλιπτικών διαπίστωσαν ότι περίπου το 50% θα εμφανίσει δυσάρεστα και πιθανώς εξουθενωτικά συμπτώματα στέρησης (Davies & Read, 2019; Jauhar & Hayes, 2019). Υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι η σταδιακή μείωση των αντικαταθλιπτικών είναι η καλύτερη εγγύηση μιας επιτυχούς διακοπής, ελαχιστοποιώντας τον κίνδυνο συμπτωμάτων στέρησης ή υποτροπής (Horowitz & Taylor, 2019; Framer, 2021).
Με μια τόσο επιτακτική ανάγκη για καλές ιατρικές συμβουλές σχετικά με το tapering, τι συνιστούν οι τρέχουσες οδηγίες πρακτικής;
Οι Sorensen και συν-συγγραφείς του (2022) προσπαθούν να το διευκρινίσουν στην παρακάτω ενδιαφέρουσα μελέτη.